STEP BACK | Four (.5)
Four (.5) __________ "เดินไหวป่ะ" "ไหว" สิ้นเสียงพูดยังไม่ทันขาดคำ เอินก็เดินสะดุดขาตัวเองจนเซไปเล็กน้อย เมธยืนขำให้กับอีกคนก่อนจะเดินเข้าไปประชิดตัว กดปุ่มค้างไว้เพื่อให้ประตูลิฟท์เปิดออก มือใหญ่สอดเข้าระหว่างช่วงตัวของเอิน ค่อยๆพยุงพาเดินไปตามทาง เมธไขกุญแจเข้ามาด้วยความลำบากเพราะต้องประคองร่างของคนตัวผอมที่พร้อมจะทิ้งตัวได้ทุกเมื่อเอาไว้ จนสุดท้ายก็เป็นเขาเองที่ยอมแพ้ เมธตัดสินใจอุ้มอีกคนในท่าเจ้าสาว และดูเหมือนคนในอ้อมกอดจะโวยวายขึ้นแต่เขาก็ไม่ได้สนใจ จนในที่สุดก็พาอีกคนมาถึงเตียงนอนกว้างได้ เมธค่อยๆวางเอินลง แต่ก็ผิดจังหวะไปนิดหน่อยทำให้เขาเสียหลักล้มลงไปทับกับคนตัวเล็กที่นอนอยู่ก่อนแล้ว ยังกับละครหลังข่าว เมธคิดภายในใจก่อนจะตัดสินใจดันตัวเองขึ้น แต่ทว่าสายตาของเขาดันไปสบกับดวงตาปรือปรอยของเอินเข้าเสียก่อน ทั้งสองมองกันอย่างไม่ละสายตา ดวงตาคู่สวย จมูกรั้น แก้มกลมๆ ริมฝีปากเล็กนั่นที่ปกติจะชอบเถียงกับเขาตลอดเวลา เอินน่ารักในสายตาเมธเสมอ และ... "เมธ" "ว่า" "ร้อน ถอดเสื้อให้หน่อย" เป็นเ